De eenvoud van liefde

Ik heb niet zo veel interesse in het maken van de juiste keuzes,
met één uitzondering.
Ik kies ervoor mezelf niet te verliezen in complexe concepten,
maar in de eenvoud van liefde. 

Niet de liefde voor een enkel persoon, of een specifiek idee.
Niet de liefde voor goed, noch kwaad,

maar liefde voor alles.
Al mijn twijfels, niet weten,
liefde voor woorden, muziek,
liefde voor verveling.

Liefde voor de wind die nu waait,
de zon die schijnt,
de vertraagde trein
en ik die me daar aan erger.

Dat is de enige keuze die ik maak,
keer op keer opnieuw,
zonder ook maar iets te hoeven begrijpen,
behalve de eenvoud van liefde.