Er moet toch meer zijn dan dit

Er moet toch meer zijn dan dit

‘Er moet toch meer zijn dan dit’, zegt hij.

Ik kijk om me heen, zie hoe het licht door de ramen valt,  zijn kruin verlicht. In de verte hoor ik een auto voorbij komen, vogels fluiten. Ik zie zijn adem, hoor hoe hij spreekt. Een veelvoud aan kleuren in deze kamer, aan de muur ademt een schilderij haar stilte.

Hoe zou deze oneindige rijkdom niet genoeg kunnen zijn, vraag ik me af. Wat zou er meer moeten zijn? Geld misschien, maar zou dat werkelijk als meer voelen? Een leven zonder verdriet of lastige emoties? Zou onze ontmoeting daarmee dieper verbinden?

Mijn brein blijft woordeloos, mijn hart klopt, mijn ogen knipperen. Moet er werkelijk meer zijn dan dit?