Onhoorbare stilte

Mijn benen zijn moe,
mijn handen doen pijn,
en ik vraag me af
waar stilte is.

Iets is boos in mij,
iets weet niet,
iets klaagt, iets wil weg,
en ik vraag me af waar stilte is.

Een sirene gilt door het verkeer,
ik voel honger in mij,
een vogel kijkt verbaasd,
en ik besef,
dat stilte hier is.

Stilte verdween niet,
toen mijn oren even doof waren,
stilte verdween niet,
toen mijn ogen alleen lelijk zagen,

En ik zit,
hier,
en verbaas me over het wonder
van de onhoorbare stilte.