Hier is de bron

Ik twijfel, weet zeker. Ik ben verdrietig, boos, gelukkig. Mijn ‘ik’ beweegt steeds, is onderweg, wil oplossen, wil overwinnen.

En er is iets dat ‘kijkt’ naar dat ik. Een stilte, onbeweeglijk, waarin het ik alle ruimte krijgt voor de dans van het leven. Soms lijkt het dat iets overwonnen moet worden, opgelost, voordat er echte vrijheid is. Maar dat wat ‘weet’, kijkt, was er voor het ‘ik’, is onafhankelijk van ‘ik’. Het ik ontspringt als een golf in de oceaan, maar dat wat is, is nooit de golf zelf. Het zijn de armen van de moeder die haar kind vasthoudt, zonder ooit te vergeten dat ze de moeder is en niet het kind.

De bron aan de start van onze reis

Wat we zoeken ligt niet aan het einde van onze reis, maar daar waar we beginnen, daar waar je nu bent. We denken een antwoord nodig te hebben, maar dat mogelijke antwoord is als een rode lap, waar de stier op af stormt. Hier, waar de vraag gesteld wordt, is de bron, is het zijn. Het antwoord heeft alleen waarde in de wereld van illusie, in het idee dat er überhaupt iets opgelost moet worden, dat er enig antwoord nodig zou zijn.

Blijf daarom hier, kijk vanuit stilte naar alles dat om je heen beweegt. Dat wat je ‘ik’ noemt, je gedachten, naam, lichaam, zelfs je hart en diepste intuïtie, is om je heen, is voor je. Jij bent dat wat kijkt, wat weet zonder woorden.

Ik ben vrij te spelen, twijfelen, boos te zijn, de ene keer te verdwalen, een andere keer vinden. En al die tijd weet iets, is iets. Hier ben Ik, hier ben Jij, hier is de bron. Oneindig, ongeboren, zonder naam, zonder leeftijd, zonder geslacht.

Lees meer in ‘Inclusief alles, leven zonder uitzondering‘, kijk in de agenda of bij coaching.