Leven in het licht
leven in het donker

Lang wilde ik mijn leven met licht vullen, letterlijk verlichten. Maar het licht bleek regelmatig te verblinden en de schaduwen lang niet zo eng als ik dacht. Zowel in het licht als donker ontdekte ik hoe rijk het leven is, hoe rijk ik ben.

Geen seconde had ik willen missen, geen van de momenten van grote vreugde, geen van de diepe pijnlijke dalen. Niet omdat ze een leerschool waren naar een beter morgen, maar omdat het steeds leven is, in haar meest pure vorm.

Nu verdwaal ik elke dag weer, zonder ook nog maar iets van licht en donker te begrijpen. Het donker in mij dat ik wilde overwinnen is net zoveel deel van de rijkdom dan het licht. Waarom zou ik willen dat de helft verdwijnt, iets missen van dit magische avontuur?

Het blijft me verbazen hoe we met elkaar bedacht hebben dat maar de helft van het leven liefde zou zijn, de helft (of meer) van onszelf niet hoort, niet mag, overwonnen moet worden. Lang wilde ik mijn leven met licht vullen, nu dansen mijn schaduwen met mijn licht op de prachtige melodie van het leven.

Op welke manier herken jij je rijkdom in zowel het licht als donker? Als dat een lastige zoektocht is voor je, voel je dan onvoorwaardelijk welkom voor een coaching sessie. Of mijn nieuwe boek 'Donker, de ongeziene helft van heel zijn'