Zonder oordelen

Hoe zou vandaag eruitzien als je zonder enig oordeel de wereld in kijkt? Of een betere vraag, hoe zou je jezelf zien, als je zonder oordeel vertrouwt op alles wat in je voelt, leeft en verlangt?

We zijn ons allemaal bewust dat we oordelen, er is niets mis mee, het helpt ons overleven. Anders zou je geen weg kunnen oversteken, zout in je koffie doen en regelmatig het verkeerde huis binnenlopen. Ze zijn dus niet alleen nodig, maar maken je leven een stuk aangenamer.

Het is makkelijk een lijst te maken van oordelen die je liever niet zou hebben. Wat staat in je top 3? Misschien wel je uiterlijk, dat je spiritueler moet zijn of meer voor jezelf moet opkomen. Toch, hoe vreemd het ook klinkt, zijn dat niet de oordelen die je het meeste stoppen echt te leven.

Onbewuste oordelen

Er is nog een andere ‘categorie’, namelijk die waar je totaal niet bewust van bent. Juist die hebben een enorme invloed op je leven. Voor mij ging het niet over alles wat fout was aan mezelf, maar juist wat goed was! Zonder het door te hebben had ik een lange lijst van dingen die onomstotelijk vaststonden als goed, spiritueel of ‘zo hoort het’. Samen vormden ze de tralies van mijn kooi.

Zo moest ik altijd aardig en vriendelijk zijn. Dat ik daarmee mezelf afwees, omdat ik niet onaardig wilde zijn voor een ander, had ik niet door. Ik bedoel dus de oordelen waarvan je niet eens door hebt dat ze dat zijn, maar die vaststaande feiten lijken. Het idee dat het een absolute waarheid is. Ook over seks en mijn diepste verlangens zat ik vol oordelen. Als het me gelukt was ze uit te bannen, had ik nooit de diepe kracht van mijn seksuele energie leren kennen. Pas toen ik ze losliet en werkelijk alles in mezelf durfde te ontmoeten, begon ik de enorme rijkdom van het leven te proeven.

Welke oordelen zijn voor jou zonder enige twijfel waar? Is vrede beter dan oorlog? Of dat verbonden seks ‘heiliger’ is dan seks puur gericht op lust? Is een bewust spiritueel leven verlichter is dan onbewust door het leven gaan?

Misschien ben je het hartgrondig met me oneens, want hierover is toch iedereen het eens? Natuurlijk begrijp ik dat je liever vrede dan oorlog hebt (voor alle duidelijk, ik ook), maar het is een prachtig onderzoek om buiten de grenzen van ons ikje te kijken. Onszelf uit te dagen niet alleen meer vrijheid te vinden, maar vooral de liefde die daaronder zit. De diepe liefde die je bent.

Zou je meer achter je beperkende oordelen willen komen? Of wil je ze niet alleen ontdekken, maar ook je diepere onderliggende liefde meer willen leven? Neem contact op voor een coaching sessie of mijn nieuwe boek 'Donker, de ongeziene helft van heel zijn'