Hoe onmogelijk het ook klinkt, in je depressie zit een grote schat verborgen. Het besef hiervan lost niets direct op, maar het kan de manier waarop je je depressie ervaart compleet veranderen en je helpen de verborgen kracht van je depressie te zien.
Leven met depressie: een lijst met voorwaarden
Ooit was ik depressief. Het leven voelde zinloos, en gedachten om er een einde aan te maken spookten continue door mijn hoofd. Het leven voelde ver weg, eenzaam en koud. Elke nacht was een marteling; ik deed geen oog dicht, en overdag hield ik ze niet open. Totdat ik zo moe was, zo uitgeput, dat het me zelfs niet langer lukte om te vluchten voor mezelf. Ik stopte met wegrennen van alle gevoelens die ik liever niet wilde toelaten – de emoties die er niet mochten zijn. Pas toen ontdekte ik de verborgen kracht van depressie.
Nieuwsgierig geworden?
Ontvang gratis een hoofdstuk uit 'Donker, de ongeziene kant van heel zijn'
Mijn leven was gevuld met ‘moetens’ en ‘mogens’. Pas als ik aan een lange lijst van zelfopgelegde voorwaarden zou voldoen, was ik goed genoeg. Dan pas zou ik echt kunnen leven. Pas veel later ontdekte ik hoe onmogelijk ik mijn leven daarmee had gemaakt, en ook dat deze lijst voor iedereen anders is. Ik rende al mijn hele leven achter onmogelijke doelen aan. Geen wonder dat ik doodmoe was.
Mijn verlangen om niet meer te willen leven, was in feite een verlangen om juist echt te leven. Alleen had ik geen flauw idee hoe ik de stap kon maken van overleven naar werkelijk leven. Ik las boeken, bezocht therapeuten, en deed alles wat mogelijk was, zonder enig resultaat. Wat ik niet doorhad, was dat iets in me gehoord wilde worden. Een schreeuw van mezelf naar mezelf, om eindelijk echt te luisteren naar alles wat ik zo lang had weggestopt.
Pas toen ik eindelijk stopte met rennen, veranderde mijn gevoel over mijn depressie. Voorzichtig begon ik te vertrouwen dat ik niet zo zwak was als ik altijd dacht. Nog wonderlijker was de ontdekking dat, hoewel ik mijn depressie kon herkennen, het bijna onmogelijk bleek om te bepalen wie nu eigenlijk depressief was. Waar begon mijn depressie, en waar eindigde ik?
Thuis bij mezelf
Wat ik depressie noemde, bleek vooral een uitnodiging om eindelijk echt thuis te komen bij mezelf. Mezelf te durven omarmen, in plaats van mezelf af te wijzen of zelfs te haten. Steeds meer ontdekte ik de kracht van mijn twijfels, van niet-weten, de liefde in boosheid en de rijkdom in mijn diepste verlangens. Deze gevoelens waren lang niet zo negatief of onvoorspelbaar als ik dacht; ze waren vooral een schreeuw van mijn diepste verlangens. Door er eindelijk naar te luisteren, verdween beetje bij beetje de greep van depressie op mijn leven.
Waar ik ooit dacht dat ik zwak was, ontdekte ik hoe oneindig krachtig ik ben. Het lijkt nu misschien onmogelijk, maar jij bent net zo krachtig. Je hart zit vol passie en liefde – dat hoeft niemand je te leren. Je hebt geen oplossing van een ander nodig; de antwoorden die je zoekt, zijn (onbewust) allang in je.
Durf te luisteren naar de verborgen kracht van depressie. Ik weet hoe onmogelijk dat misschien klinkt, maar wat wil er werkelijk in je gehoord worden?
In persoonlijke hart ont-moetingen (coaching) geef ik je geen kant-en-klare oplossingen of tips. In plaats daarvan luister ik echt naar je en help ik je de uitnodiging te ontdekken die verstopt zit in je depressie.
Wil je meer weten? Lees dan de pagina over één op een sessies, neem een kijkje in de agenda voor bijeenkomsten, of neem direct contact met me op.
Leestip: mijn boek Donker, de ongeziene helft van heel zijn gaat over de rijkdom van alles wat we liever niet onder ogen komen of in onszelf ontmoeten.