Ik vertrouw niet dat het goed komt,
ik vertrouw dat het goed is.
Het lijkt misschien een klein verschil, maar het verandert compleet de manier waarop ik het leven ontmoet, hoe ik naar de wereld kijk. Ik ben niet langer onderweg naar een verre toekomst waarin eindelijk alles op zijn plek valt. Nee, ik ontmoet het leven zoals het nu is, vanuit het vertrouwen dat wat nu gebeurt, precies de bedoeling is, zelfs als ik er op dat moment niets van begrijp.
Nieuwsgierig geworden?
Ontvang gratis een hoofdstuk uit 'Donker, de ongeziene kant van heel zijn'
Als het niet goed lijkt, als er chaos, pijn of verwarring is, vraag ik me niet af wat er misgaat. De vraag die ik mezelf stel is: ‘Wat zie ik niet?’ Wat is er aan deze situatie, aan dit moment, dat mijn blinde ogen niet zien? Niet omdat er iets opgelost moet worden, maar omdat er altijd een dieper weten is dat voorbij het denken gaat.
Ik vertrouw niet dat het goed komt,
ik vertrouw dat het goed is.
Beperkt verstand
Mijn hoofd, mijn verstand, doet zijn uiterste best me ervan te overtuigen dat dit niet waar kan zijn. Het geeft duizend redenen waarom het leven niet goed is zoals het is, waarom er iets moet veranderen. “Er moet iets gebeuren,” fluistert het. “Het gaat helemaal mis.” Het probeert elke ervaring te analyseren, te verklaren, vast te pakken, te verbeteren.
Maar jouw en mijn verstand is beperkt. Hoe zou ons denken ooit kunnen begrijpen wat liefde is, of de schoonheid van een gedicht? Wat als dat voortdurende zoeken naar wat ‘niet klopt’ vooral een manier is om onze angsten en twijfels niet te hoeven voelen? Wat als het leven, in al zijn complexiteit, met al zijn ups en downs, precies is zoals het voor dit moment bedoeld is te zijn?
Komt het goed of is het al goed?
Ik vertrouw niet dat het goed komt, ik vertrouw dat het goed is. Niet omdat ik een naïeve optimist ben, maar omdat ik het leven ontmoet vanuit een dieper weten. Dit moment, hier en nu, is volmaakt in zijn imperfectie. Er hoeft niets te gebeuren om het te veranderen of te verbeteren.
Vertrouwen in verandering
Dit betekent niet dat ik passief leef. Het leven verandert continu, zoals eb en vloed, zoals de seizoenen die komen en gaan. Maar in plaats van te wachten op een specifieke verandering die het ultieme geluk zou brengen, ontmoet ik elk moment zoals het is, vanuit het vertrouwen dat het leven niet hoeft te worden ‘gerepareerd’. Het hoeft zich niet te schikken naar mijn kleine persoonlijke wil.
Soms is het leven moeilijk. Soms is er pijn, onzekerheid, verlies. En toch, zelfs dan, is er een diepere laag die fluistert dat het goed is, dat je goed bent zoals je bent. Durf naar die fluisterende stem te luisteren in plaats van naar het gelijk van je weten. Het is de uitnodiging om even te stoppen met rennen, om stil te zijn, de ruimte om adem te halen.
Het vertrouwen dat het niet goed komt, maar dat het goed is
Ik ontmoet het leven niet langer vanuit de verwachting dat dingen anders moeten worden. Ik ontmoet dit moment in al zijn rauwe, onvolmaakte schoonheid. Niet vanuit de hoop dat het goed komt, maar vanuit het vertrouwen dat het nu al goed is. Elk moment draagt de uitnodiging in zich om te stoppen met zoeken, met verbeteren, met vechten. Elk moment nodigt uit om te zijn, hier en nu.
Hartegroet,
Joris