Je bent genoeg
Wat ik zoek is daar. We hebben het van jongs af aan geleerd. Het antwoord op mijn vragen is niet hier maar daar. Met daar bedoel ik niet alleen een fysieke plaats, maar ook tijd, een ander moment dan het huidige. Hier is de vraag, daar is het antwoord. Maar wat als het antwoord niet daar maar hier is, hier waar je nu bent, wie en wat je nu bent? Steeds maken we de beweging weg van onszelf, want daar is iets te vinden wat ik hier niet heb.
Nieuwsgierig geworden?
Ontvang gratis een hoofdstuk uit 'Donker, de ongeziene kant van heel zijn'
Dus zoeken we voorbij dit moment, in de kosmos, prachtige spirituele boeken of een leraar die de antwoorden heeft. Maar alles wat echt van waarde is, de werkelijke rijkdom die jij en ik zijn is steeds hier. De rijkdom van de aarde waarop ik loop, het eten dat kookt op het fornuis, het schone water uit de kraan, de twijfels die ik voel. Te vertrouwen op wat is, in en om me heen, of dat er nu spiritueel of alledaags uitziet. Ongeacht wat een ander ervan vindt, wat ik leerde of in heilige geschriften staat. Durf ik te eren wat ik ben?
Ik heb zin in chocolade, dus eet ik het, mijn lichaam voelt vol, dus eet ik nu even niet. Ik heb geen zin in een gesprek over ditjes of datjes, dus voer ik het niet. Soms hebben we zoveel respect voor de ander, dat we vergeten hoe weinig respect we voor onszelf hebben. Er is maar één persoon die je kan laten ervaren hoe rijk je bent en dat ben jij!
Alles waarvan ik denk ‘ik weet het’, ‘ik wil, moet of mag het’ is buiten me, bedacht of ergens in mijn leven opgepikt. Dit is hoe een beschaaft mens zich gedraagt, dit is sociaal gedrag. Is dat wel waar? Onze maatschappij lijkt heel beschaafd, maar als we eerlijk durven zijn, is het vaak niet veel meer dan een dun laagje beleefdheid aan de buitenkant. We leven individueel en met elkaar de angst ‘ik kom tekort’.
Wat als we stoppen met de leugen dat we niet genoeg zijn? Je bent genoeg, was dat altijd al. Geen miljoenen of miljarden, geen aards succes, laat me dat werkelijk voelen, totdat ik het zelf geloof. Al die mensen die mij iets anders vertelden wisten ook niet beter. We maken elkaar generatie na generatie wijs dat we iets moeten worden, dat we nu niet genoeg zijn. Alleen als we hard genoeg werken, ons best doen, zijn we misschien op een dag genoeg. Laat dat fabeltje voor wat het is, want je bent genoeg, meer dan genoeg!
Ik kan mezelf niet vinden, want ik ben mezelf. Mijn zoektocht naar genoeg, naar het waard zijn, naar verlicht worden is alsof ik naar Parijs reis om het thuis waar ik vandaan kom te vinden. Als kind wisten we het, zonder enige twijfel. Wat als ik mezelf toesta dat kind weer te leven. Het kind is niet weg, alleen omhuld door een masker, een dunne laag vernis. Onder ons verhaal, onze identiteit zit een prachtig mens, met alles wat menselijk is, twijfels, zeker weten, totaal niet weten.
In ons hoofd maken we een beeld van een super versie van onszelf, degene die we willen worden. Maar wie we bedoeld zijn te zijn is wie we nu zijn. Alle twijfels, al het niet weten, al mijn ‘valkuilen’ maken mij precies zoals ik bedoeld ben. Als ik dat toelaat, is er ontspanning, ‘ik mag zijn’. Je mag ‘gewoon’ zijn. De wereld wacht op jou, niet op een gedroomde versie van jou. De wereld wacht op je zoals je nu bent!
Je bent genoeg. Weet je dat ergens wel, maar voelt het niet altijd zo of is het lastig echt je ruimte, je plek in te nemen? Je bent welkom voor een coaching sessie, het is de meest directe manier om jouw vragen te stellen, van één op één verbonden te zijn.
Kijk ook eens 'Hoe word ik weer heel?'