Wanneer huilen we onze tranen net zo trots als onze lach? Niet omdat ze zo snel mogelijk overwonnen moeten worden, maar omdat het deel is van totaal mens zijn.
Wanneer zijn onze donkere momenten net zo rijk als ons licht? Niet omdat we moeten groeien, maar als herkenning van onze werkelijke heelheid.
Nieuwsgierig geworden?
Ontvang gratis een hoofdstuk uit 'Donker, de ongeziene kant van heel zijn'
Wanneer hoeven we niet meer te vertellen dat we onze moeilijke momenten gelukkig hebben overwonnen, omdat we ons pas goed genoeg voelen als we stralen, succesvol of spiritueel zijn?
Wanneer leven we helemaal, inclusief onze tranen en twijfels, omarmen we zowel de lucht die in als uit onze longen stroomt? Wanneer durven we het leven weer als een lied te zien dat we dansen, in plaats van een economie die moet groeien?
Wanneer durven we onszelf, elkaar en het totale leven weer als magisch te herkennen, precies zoals we deden toen we kinderen waren?
Misschien zou je het liefst ‘vandaag’ als antwoord geven (nu wil ik mijn tranen overwinnen), maar is het soms niet zo makkelijk dit werkelijk te leven. Je bent van harte welkom voor een persoonlijk gesprek of coaching sessie. Ik luister graag naar, en kan je helpen op een andere manier te kijken naar je leven.
Kijk ook eens bij lezingen en workshops of neem direct contact op.
Zo graag willen we ons verdriet overwinnen, maar mens zijn is het totale leven, alle emoties. Geluk kan niet bestaan zonder verdriet, licht niet zonder donker. Er is niets mis met welk gevoel dan ook, hoe vaak ons dat ook verteld is, hoe vaak we dat onszelf doen geloven. We zijn de enige soort op deze planeet die zichzelf pas goed genoeg vind als de helft van onszelf niet meer bestaat!